Шүлгийн цоморлигоос
***
Танихгүй газрын уул хангай
Олзоо отсон арслан адил
Тал талаас бараа харан дүмбийнэ.
Цэцгий нь ч гэсэн гишгэхээс
Ул халуу оргин
Цээртэй үг хэлчих вэ гэж өөрийгөө цэнэнэ.
Мэдэх нутгийн хясаа цохио
Үсээ самнасан авхай адил
Мэлмий нүднээ цэмцийн наашаа дөхнө.
Өргөс нь ч гэсэн хатгахуй,
Биеийн чилээ тайлж
Өлзийт шад чамлагдам вэ гэж сэтгэл өрж барна.
© C.Дашдооров 1988 он